Pozyskiwany jest w okresie kwitnienia z robinii akacjowej, zwaną przez pszczelarzy białą akacją lub białą lipą.
BARWA
W stanie płynnym – patoka, miód akacjowy ma barwę jasno-słomkową przez żółto-słomkową do zielonkawej. Niekiedy jest tak bardzo jasny, że wydaje się on być nawet bezbarwny, w związku z czym uważany jest za najjaśniejszy ze wszystkich miodów. Po skrystalizowaniu przyjmuje zabarwienie od białego do kremowo-żółtawego.
SMAK i AROMAT
Pod względem konsystencji i barwy przypomina syrop z cukru buraczanego. Z uwagi na wysoką zawartość cukru owocowego – fruktozy, pozostaje w stanie płynnym przez długi okres i bardzo wolno krystalizuje. Odznacza się delikatnym, subtelnym, lekko mdłym aromatem, harmonizującym z kwiatami akacji. W smaku jest słodki, delikatny i lekko kwaskowaty. Ma opinię najsłodszego wśród wszystkich miodów.
Jest to jedyny miód, który mogą spożywać chorzy z lekkimi postaciami cukrzycy (nieinsulinozależni) ponieważ zawiera fruktozę, polecaną osobom eliminującym z diety cukier buraczany, czyli sacharozę i zastępowanie go miodem. Charakteryzuje się także wyższą zawartością sacharozy niż inne miody nektarowe (7-10%).
SKŁAD i ZASTOSOWANIE
Miód akacjowy, podobnie jak kwiaty akacji, zawiera flawonoidy, kwas syryngowy i śluzy. Typowa dla miodu akacjowego jest bardzo niska zawartość związków mineralnych. Miód akacjowy ma walory charakterystyczne dla miodów jasnych wiosennych. Jako produkt szczególnie bogaty w cukry proste, łatwo i szybko przyswajalne przez organizm, jest przede wszystkim cenną odżywką regeneracyjną w stanach zmęczenia fizycznego i umysłowego. Ze względu na delikatny smak i aromat oraz odpowiednią konsystencję jest popularnym środkiem słodzącym do wielu potraw, napojów, a zwłaszcza do deserów. Jest szczególnie lubiany przez dzieci, dlatego poleca się go w miejsce cukru do słodzenia posiłków przeznaczonych zarówno dla dzieci starszych jak i niemowląt.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Stosowany w leczeniu zaburzeń trawienia, nadkwasoty żołądka, schorzeń nerek, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, gdzie przyspiesza odnowę błony śluzowej, zwiększając wydzielanie śluzu i polepszając ziarninowanie, a także poprawiając motorykę tych narządów oraz zaburzeń przewodu pokarmowego i układu moczowego, dzięki niewielkiej zawartości biopierwiastków i aminokwasów. Zalecany jest także w chorobach z przeziębieniami, zwłaszcza w towarzyszących im stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. Poleca się go także przy bezsenności, a także w celu złagodzenia objawów zmęczenia, znużenia i wyczerpania organizmu. Podobnie jak inne odmiany miodu, można go stosować w chorobach skóry i zakażeniach  wywołanych przez ropotwórcze drobnoustroje tlenowe (gronkowce, paciorkowce) i beztlenowe (laseczki zgorzeli gazowej). Z uwagi na wysoką zawartość cukrów prostych (szybko dostarcza energii naszemu organizmowi), polecany jest przy zwiększonej aktywności naszego mózgu, zmęczeniu fizycznym, psychicznym i osłabieniu organizmu. Wykazuje działanie uspokajające, pomaga w walce z bezsennością, ale też wzmacnia nasz ustrój w chwilach wyczerpania chorobami. Cukry proste są w pierwszej kolejności wchłaniane do krwi i w ten sposób doskonale odżywiają nasze mięśnie czy inne komórki ciała.