Olej kokosowy

talerz_witamin_owoce_cocoWśród Azjatów i mieszkańców Pacyfiku palma kokosowa zwana jest “drzewem życia”, „drzewem dostarczającym wszystkiego, co potrzebne do życia”, „drzewem tysiąca zastosowań”, „lekarstwem na wszelkie choroby”, a sam olej kokosowy znany i stosowany jest od wieków.
Zawiera witaminę B2, B6, C i E oraz kwas foliowy, potas, wapń, magnez, fosfor, żelazo, sód i cynk.
Sok z wnętrza młodego kokosa ma niemal identyczny skład jak osocze ludzkiej krwi, łatwo miesza się z krwią i jest szybko przyswajana przez organizm człowieka. Dlatego też do dziś stosuje się go dożylnie w postaci kroplówek, jako zastępczy płyn fizjologiczny nawadniający organizm i uzupełniający niedobory elektrolitów. Musi być jednak przetaczany wprost z owocu, gdyż tylko wtedy zachowuje swą sterylność.

Co sprawia, że olej kokosowy jest tak dobry, jakie czynniki sprawiają, że pomaga na „wszystkie” dolegliwości? Różnicę stanowi molekuła tłuszczu.
Wszystkie tłuszcze i oleje składają z kwasów tłuszczowych.  Istnieją dwa systemy klasyfikacji kwasów tłuszczowych. Pierwszy dzieli je na: tłuszcze nasycone, tłuszcze jednonienasycone i tłuszcze wielonienasycone. Inny system klasyfikacji oparty jest na rozmiarze molekuł lub długości łańcucha węglowego z zawartym w każdym ogniwie kwasem tłuszczowym. W tym systemie wyróżnia się kwasy tłuszczowe krótkołańcuchowe (SCFA), kwasy tłuszczowe średniołańcuchowe (MCFA) i kwasy tłuszczowe długołańcuchowe (LCFA). Olej kokosowy w przeważającym stopniu składa się z kwasów tłuszczowych średniołańcuchowych (MCFA), nazywanych również trójglicerydami średniołańcuchowymi (MCT).
Rozmiar kwasów tłuszczowych jest niezwykle ważny dla naszej diety, zdrowia i samopoczucia, ponieważ nasze ciała reagują i metabolizują każdy kwas tłuszczowy inaczej w zależności od jego rozmiaru. Nasycone kwasy tłuszczowe w oleju kokosowym to w przeważającej większości kwasy tłuszczowe średniołańcuchowe (MCFA). Natomiast znaczna część, bo aż 98% spożywanych przez nas tłuszczów czy olejów, składa się z kwasów tłuszczowych długołańcuchowych (LCFA).
MCFA bardzo różnią się od LCFA. Nie mają negatywnego skutku na cholesterol i pomagają w ochronie przeciw chorobom serca. MCFA obniża ryzyko miażdżycy tętnic i chorób serca. To właśnie dzięki kwasom tłuszczowym średniołańcuchowym (MCFA) olej kokosowy zawdzięcza swoją wyjątkowość oraz wszechstronną pożyteczność.
Bez wątpienia najlepszym źródłem kwasów tłuszczowych średniołańcuchowych jest olej kokosowy. Podobne właściwości posiada także olej palmowy.

Dowiedziono naukowo, że kokos w różnej postaci dostarcza wszechstronnych korzyści dla zdrowia. Badania na ten temat są publikowane w czasopismach medycznych, oto niektóre z nich:

  • zabija grzyby i drożdżaki powodujące kandydozę, grzybicę, pleśniawkę, pieluszkowe zapalenie skóry niemowląt i inne podobne infekcje,
  • łagodzi objawy związane z łuszczycą, zapaleniem skóry, egzemą,
  • stosowany na zewnątrz chroni skórę przed infekcjami,
  • wspomaga naturalną, chemiczną równowagę skóry,
  • zmiękcza skórę zapobiegając jej przesuszeniu oraz łuszczeniu się,
  • pomaga kontrolować łupież,
  • zapobiega zmarszczkom, obwisłej skórze oraz plamkom na ciele,
  • sprzyja zdrowemu wyglądowi skóry i włosów,
  • dostarcza ochrony przed szkodliwymi skutkami ultrafioletowego promieniowania słonecznego,
  • usuwa lub zabija tasiemca, wszy, lamblię i inne pasożyty,
  • zwiększa energię i wytrzymałość oraz poprawia wydajność fizyczną i sportową,
  • poprawia trawienie oraz wchłanianie innych składników pokarmowych, także witamin, minerałów oraz aminokwasów,
  • polepsza wydzielanie insuliny i wykorzystanie glukozy we krwi,
  • łagodzi symptomy związane z zapaleniem trzustki,
  • rozpuszcza kamienie nerkowe,
  • zapobiega chorobom wątroby,
  • pomaga uśmierzyć symptomy i redukuje ryzyko związane z cukrzycą,
  • redukuje problemy związane ze złym wchłanianiem pokarmu i mukowiscydozą,
  • poprawia wchłanianie wapnia i magnezu oraz wspomaga rozwój mocnych kości i zębów
  • chroni przed osteoporozą,
  • zapobiega symptomom chorób pęcherzyka żółciowego oraz chorób Leśniowskiego-Crohna jelita grubego, zapalenia okrężnicy wrzodziejącej i owrzodzeń żołądka,
  • poprawia trawienie oraz pracę jelit,
  • uśmierza ból oraz podrażnienie spowodowane hemoroidami,
  • wspomaga leczenie i regenerację tkanek,
  • podtrzymuje i wspomaga funkcje systemu obronnego organizmu,
  • chroni ciało przed rakiem piersi i okrężnicy,
  • poprawia poziom cholesterolu zmniejszając ryzyko chorób serca,
  • chroni przed miażdżycą tętnic,
  • pełni funkcję ochronnego przeciwutleniacza,
  • chroni ciało przed szkodliwymi wolnymi rodnikami, odpowiedzialnymi za przedwczesne  starzenie i choroby zwyrodnieniowe,
  • w przeciwieństwie do innych olejów nie usuwa rezerw przeciwutleniaczy,
  • uśmierca wirusy powodujące grypę, opryszczkę, odrę, żółtaczkę typu C, SARS i AIDS,
  • niszczy bakterie będące przyczyną wrzodów, zapalenia gardła, zapalenia dróg moczowych, ubytków oraz chorób dziąseł, zapalenia płuc, rzeżączki,
  • poprawia wykorzystanie funkcji podstawowych kwasów tłuszczowych i chroni je przed utlenieniem,
  • łagodzi napady padaczkowe,
  • ma mniej kalorii niż wszystkie inne tłuszcze,
  • wspomaga funkcje tarczycy,
  • wspomaga utratę nadmiaru wagi polepszając metabolizm,
  • nie odkłada się w postaci tłuszczu,
  • zapobiega otyłości i problemom nadwagi,
  • w przeciwieństwie do innych olejów roślinnych, nie wytwarza szkodliwych produktów ubocznych podczas smażenia,
  • jest całkowicie nietoksyczny dla ludzi.

Aronia

talerz_witamin_owoce_aroniaOwoce aronii zawdzięczają swe prozdrowotne właściwości przede wszystkim obecności w owocach bioflawonoidów i rutynie. To właśnie te dwa składniki zapewniają poprawną strukturę i pracę  naczyniom krwionośnym, co  jest niezwykle istotną informacją dla osób ze skłonnością do żylaków i miażdżycy.

Ponieważ aronia zawiera antocyjany (związki zwalczające wolne rodniki), chroni organizm przed nowotworami. Posiada też w składzie wiele ważnych witamin:. A, B1, B2, B6, C, E, PP, składników mineralnych, antyutleniaczy i mikroelementów, biopierwiastków, a także błonnik i pektyny (hamują działanie powodującego nowotwory białka Gal3). Dzięki temu usprawnia przemianę materii i poprawia gospodarkę tłuszczami. Jej owoce mają także działanie odżywcze i antytoksyczne, a obecność kwasu chlorogenowego, spowalniającego absorpcję glukozy, sprawia, że aronia polecana jest dla diabetyków.

Obecność antocyjanów (aronia, to jedno z bogatszych źródeł antocyjanów w przyrodzie, znacznie więcej niż owoce czarnego bzu lub czarnej i czerwonej porzeczki), opóźnia proces starzenia się, ponieważ unieszkodliwiają one wolne rodniki, które to z kolei uszkadzają struktury komórkowe organizmu. Antocyjany ułatwiają też przemianę materii, szczególnie gospodarkę tłuszczową organizmu, a także łagodzą dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby. Obecne w owocach antocyjany zabezpieczają także przed wadami wzroku, będącymi wynikiem przepracowania oczu i narażenia ich na silne bodźce zewnętrzne, np.: bliskość monitora, niewłaściwe oświetlenie itp.

Owoce aronii i ich przetwory wspomagają także usuwanie z organizmu szkodliwych metali ciężkich, takie jak ołów, które gromadzą się w organizmie z powodu zanieczyszczonego środowiska. Ponadto uodparniają skórę na szkodliwe działanie słonecznych promieni UV.

Owoce aronii zawierają także garbniki, fenolokwasy, kwasy organiczne – głównie jabłkowy, flawonoidy, procyjanidyny i β- karoten, sole mineralne (molibdenu, miedzi, boru, jodu, kobaltu, wapnia), których zażywanie zalecane jest przy chorobach układu krążenia (miażdżyca, nadciśnienie), schorzeniach górnych dróg oddechowych i jako środek łagodzący przeziębienie oraz zwiększający odporność ogólną organizmu. Badania dowodzą również, że aronia wykazuje korzystne działanie na przebieg choroby popromiennej, a antyoksydanty zawarte w owocach aronii spełniają bardzo ważną rolę w profilaktyce chorób nowotworowych. Kolejna sprawa, to tzw. czynniki kancerogenne, występujące w naszym codziennym otoczeniu w sposób naturalny, a w szczególności: zanieczyszczenie środowiska, spaliny, papierosy itp. Jednym ze sposobów zapobiegania szkodliwemu działaniu tych czynników jest spożywanie produktów o właściwościach anty-mutagennych, których aktywność w postaci antocyjanin w owocach aronii jest udowodniona.

Granat

talerz_witamin_owoce_granatOwoc granatu zawiera dużo witaminy C, niacyny, potasu, błonnika, kwasy organiczne (przede wszystkim kwas cytrynowy), kompleksy cukrowo-polifenolowe, kwas elagowy, garbniki, flawonoidy, antocyjany oraz białko. Jest bogatym źródłem łatwo przyswajalnych polifenoli, które są potężnymi antyutleniaczami, jednak ich zawartość w soku z granatu przewyższa swoją ilością inne znane nam z przyrody źródła polifenoli. Spożywanie ich opóźnia procesy starzenia się i zwiększa odporność organizmu. Polifenole docierają w stanie niezmienionym do jelita gru­bego i tam chronią błonę śluzową przed rakiem. Regulują potencjał re­doksowy w jelicie grubym, który jest pod­stawą prawidłowego funkcjonowania zarówno błony śluzowej, jak i mikroflory. Zmniejszają też zagrożenie miażdżycą, pomagając utrzymać pod kontrolą cholesterol. Jakby tego było mało, granat jest kopalnią kwasów organicznych i żelaza. Owoc granatu jest cenną bronią w profilaktyce nowotworowej. Ekstrakt z owoców granatu jest też czynnikiem hamującym namnażanie się komórek raka piersi w badaniach in vitro.

  • granat przedłuża życie, zapobiega procesom starzenia i spowalnia postęp demencji wywołanej chorobą Alzheimera,
  • to zdrowy, naturalny napój miłosny, podnoszący doznania erotyczne, a także likwidujący zaburzenia erekcji,
  • sok z granatów zwalcza skutecznie choroby serca i układu krążenia, obniża ciśnienie krwi, poprawia przepływ krwi w mięśniu sercowym u pacjentów z chorobą wieńcową i redukuje złogi oraz zwapnienia w tętnicy szyjnej; ponadto sok z owoców granatu zmniejsza ciśnienie krwi, wpływa pozytywnie w chorobach układu krążenia o podłożu miażdżycowym,
  • łagodzi stany zapalne szczególnie w artretyzmie,
  • skutecznie działa przeciwko wolnym rodnikom i  powstawaniu nowotworów,
  • dowiedziono też ochronne działanie granatu na płód – picie soku z granatu przez kobietę ciężarną chroni płód przed uszkodzeniami mózgu,
  • granat wykazuje także właściwości wstrzymujące rozwój zmian nowotworowych prostaty, płuc, jelit, skóry i piersi,
  • sok pity systematycznie działa korzystnie przy astmie, problemach z trawieniem, wspomaga leczenie anginy, szkorbut,
  • świeże owoce zalecane są przy przeziębieniach, zwłaszcza ze stanami gorączkowymi,
  • spożywanie soku z owocu zwiększa czułość organizmu na działanie insuliny,
  • ekstrakty alkoholowe z granatu zwalczają bakterie odpowiedzialne za rozwój próchnicy, a także jest zabójczy dla 16 szczepów salmonelli, powodującej zakaźne zapalenie przewodu pokarmowego.

Granat ma także zastosowanie przy wyrobie kosmetyków:

  • chroni skórę przed szkodliwym działaniem wolnych rodników,
  • aktywuje procesy regeneracji skóry i przyspiesza gojenie podrażnień,
  • wygładza zmarszczki, nadaje elastyczności skórze,
  • działa delikatnie ściągająco i zmniejsza pory,
  • działa przeciwzapalnie, odkażająco i bakteriostatycznie,
  • wspomaga gojenie trądzikowych stanów zapalnych,
  • poprawia ukrwienie i koloryt skóry.

Miód Lawendowy

talerz_witamin_miody_lawendowyMiód lawendowy pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z drobnych niebieskofioletowych kwiatów lawendy wąskolistnej – Lavandula angustifolia Mill, zwanej również lawendą prawdziwą, lawendą lekarską lub lawendą wonną z rodziny wargowych. Roślina ta naturalnie występuje w europejskim rejonie Morza Śródziemnego. W Polsce uprawiana, uważana jest za bardzo dobrą roślinę miododajną. Kwitnie obficie w lipcu, dostarczając nektaru z wydajnością miodową od 200 do 300 kg z hektara. W uprawie rzadko spotykana jest jako czysty gatunek, stąd źródłem nektaru dla pszczół są również kwiaty towarzyszącej jej lawendy szerokolistnej.
BARWA
Ma zabarwienie jasnokremowe, jasnożółte lub złociste i normalną konsystencję.
SMAK i AROMAT
Posiada delikatny aromat kwiatów lawendy, łagodnie aromatyczny. Jego intensywny smak pozostaje w ustach na długo. Miód lawendowy należy do miodów o najwyższej jakości.
SKŁAD i ZASTOSOWANIE
Pod względem składu chemicznego na pierwszym miejscu obok cukrów prostych, witamin i biopierwiastków należy wymienić olejek eteryczny oraz flawonoidy. W miodzie lawendowym znajdujemy także takie związki jak: luteolina, kemferol, apigenina i izoramnetyna.
Znajduje zastosowanie jako dodatek do napojów, ciast, deserów owocowych i lodów.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Miód lawendowy ze względu na dużą zawartość olejku eterycznego odznacza się działaniem antyseptycznym, spazmolitycznym, uspokajającym, przeciwmiażdżycowym, hipotensyjnym, kardioenergetycznym. Dlatego wskazany jest wspomagająco w leczeniu grypy, przeziębienia, chorób układu oddechowego, jak zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Dobre efekty w wyniku kuracji miodem lawendowym uzyskuje się w schorzeniach serca i układu sercowo-naczyniowego, w tym miażdżycy naczyń wieńcowych, nerwicy serca i nadciśnieniu. Jest on nie tylko dobrym źródłem energii dla mięśnia sercowego, ale również zwiększa jego siłę skurczu, rozszerza naczynia krwionośne i polepsza przepływ krwi przez naczynia wieńcowe i obwodowe. Pomocny jest ponadto w przypadku bezsenności, bólu głowy. Działanie łagodnie uspokajające i spazmolityczne miodu lawendowego wykorzystywane jest również w zaburzeniach trawienia oraz schorzeniach żołądka, jelit i wątroby na tle skórczowym. Ze względu na zawartość olejku eterycznego wspomaga leczenie chorób nerek i dróg moczowych, jak również chorób pasożytniczych. Cenne jest także łagodne działanie miejscowe tej odmiany miodu po nałożeniu na miejsce użądlenia przez owady, co wyraża się szybkim ustąpieniem pieczenia i obrzęku, oraz przyspieszeniem gojenia rany.

Miód Nawłociowy

talerz_witamin_miody_wrzosowyMiód nawłociowy jest stosunkowo nową i rzadką odmianą miodu w Polsce. Powstaje z nektaru rośliny potocznie nazywanej mimozą, złotą rózgą lub złotą dziewicą. Nawłoć pospolita, to roślina bardzo cenna dla pszczelarzy i zielarzy, ale i dla samych pszczół. Kwiaty nawłoci kwitną na przełomie sierpnia i września, aż do późnej jesieni, nawet do pierwszych przymrozków, dzięki czemu pszczoły mogą przetrwać zimę. Ze względu na fakt, że w czasie, kiedy nawłoć nektaruje najintensywniej, pszczoły z reguły zaczynają przygotowania do zimy, a większość pszczelarzy przygotowuje rodziny pszczele do zimowli, jest on zdecydowanie trudniej dostępny aniżeli inne rodzaje miodów. Tak więc chcąc uzyskać miód nawłociowy, pszczelarze muszą zadbać o późne zakarmienie pszczół na zimę.
BARWA
Dobry miód nawłociowy ma kolor od żółtego po piękny jasno-bursztynowy.
SMAK i AROMAT
W smaku jest słodki, ale przez tę słodycz przebija lekko kwaśno-gorzki smak i przyjemny aromat (trzeba tylko pamiętać o zamykaniu słoika, bo miód szybko „łapie” obce zapachy). Dość szybko krystalizuje, tworząc apetyczny krem, który można łatwo rozsmarować na pieczywie.
WŁAŚCIWOŚCI ZDROWOTNE
Wynikają bezpośrednio z właściwości nektaru nawłoci, która wykazuje działanie moczopędne i żółciopędne, przeciwzapalne i dezynfekujące. Jest stosowana w leczeniu układu moczowego, stanów zapalnych w drogach moczowych, kamicy nerkowej i w przypadku skąpomoczu, a także prostaty oraz stawów. Stosuje się ją też w leczeniu zakażeń, ran i owrzodzeń. Nawłoć posiada dużo rutyny i kwertycyny, które poprawiają ukrwienie nerek, a także żył kończyn dolnych, a dzięki sporej zawartości glukozy pozytywnie wpływa na kondycję mięśnia sercowego.
Poleca się by zastępować miodem zwykły cukier ze względu na zawartość cukrów prostych – bardzo dobrze przyswajalnych przez nasz organizm, co pomaga w walce z miażdżycą i cukrzycą. Zawiera substancje bakteriobójcze, witaminy i bardzo dużo różnego rodzaju mikroelementów. Pomaga też przy nadmiernym stresie i wyczerpaniu fizycznym organizmu.

Miód Ogórecznikowy

talerz_witamin_miody_wrzosowyOgórecznik lekarski (dawniej nazywany miodówką ogrodową lub boraczem), to przedstawiciel rodziny szorstkolistnych, cały jest pokryty drobnymi szorstkimi włoskami. Jest rośliną jednoroczną pochodzącą z obszaru Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. Dorasta do około 60 cm wysokości. Do Europy ogórecznik trafił w pierwszej kolejności na Półwysep Apeniński za pośrednictwem kupców arabskich. Wierzono, że dodaje odwagi i wprawia w dobry nastrój. Do dziś dnia dziko rośnie w południowej Hiszpanii i krajach śródziemnomorskich. Polecany szczególnie dla dzieci i osób preferujących miody delikatne oraz osób z problemami żołądkowymi.
BARWA
Kolor tego miodu jest bardzo zróżnicowany, od piaskowego, przez blado-żółty, aż po krystaliczny złoty.
SMAK i AROMAT
Miód z ogórecznika charakteryzuje się niezwykłą delikatnością i neutralnym miodowo-woskowym aromatem.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Współcześnie potwierdzono badaniami naukowymi jego wpływ na wzrost produkcji adrenaliny i działanie pobudzające oraz moczopędne, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Stosowany jest także przy nerwicach i depresji, bezsenności, złej pracy wątroby i nerek, przy miażdżycy i wysokim cholesterolu. Jego działanie napotne sprzyja usuwaniu z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Jeden z nielicznych miodów, w którym dopuszcza się naturalnie wysokie stężenie sacharozy.

Miód Rzepakowy

talerz_witamin_miody_wrzosowyTo jeden z najpopularniejszych miodów w naszym kraju. Bardzo szybko krystalizuje (niejednokrotnie jeszcze w samych plastrach, tuż po wyjęciu z ula), dlatego aby cieszyć się jego płynną postacią, należy go spożywać tuż po terminie zbioru, który przypada na przełom kwietnia i maja.
BARWA
W  stanie płynnym (patoka) jest prawie bezbarwny lub słomkowy. Krupiec (miód  skrystalizowany) przyjmuje barwę białą lub kremowo-piaskową.
SMAK i AROMAT
Smak i zapach miodu jest miodu jest łagodny, lekko mdły, czasem gorzkawy, jednak jest na tyle charakterystyczny, że wyczuwalny jest w miodach pitnych jeszcze po 2 latach.
SKŁAD i ZASTOSOWANIE
W składzie tego miodu występują: olejki eteryczne, garbniki, związki goryczowe, flawonoidy, witaminy z grupy B, K i C, kwas nikotynowy, cholina, kumaryna, saponiny, śladowe ilości alkaloidów oraz żelazo, będące składnikiem hemoglobiny i transporterem tlenu w organizmie. Miód rzepakowy należy do „rodziny” miodów bogatych w bor – pierwiastek niezbędny do budowy tkanki kostnej oraz prawidłowego funkcjonowania tarczycy i śledziony.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Z uwagi na wysoką zawartość glukozy – łatwo przyswajalnej przez organizm, stanowi wartościową odżywkę regeneracyjną w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Miód rzepakowy zaleca się zwłaszcza w geriatrii jako napój na bazie 1 łyżki stołowej miodu, rozpuszczonej w szklance wody. Duża zawartość cukrów prostych, czyni go nieodzownym „wspomaganiem” w chorobach serca, naczyń wieńcowych i układu krążenia. Glukoza wzmacnia siłę skurczu mięśnia sercowego, rozszerza naczynia wieńcowe, przyczyniając się do lepszego zaopatrzenia serca w tlen i składniki odżywcze, obniża ciśnienie, usuwa wodę z tkanek i przyczynia się do zmniejszenia obrzęków. Podobną rolę spełnia fruktoza. Wg naukowców, cukier ten szybciej ulega przemianom metabolicznym, dostarczając w krótszym czasie energii do pracy mięśnia sercowego, a potas i magnez, przyczyniają się do zahamowania procesu miażdżycowego. Stosowany jest także w chorobach wątroby oraz przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. Stosowany zewnętrznie, w przypadku oparzeń, zapobiega tworzeniu się pęcherzy i związanych z nimi infekcjami. Przyspiesza proces ziarninowania a w następstwie gojenia ran.

Miód Spadziowy

talerz_witamin_miody_wrzosowyMiód spadziowy powstaje z wydaliny mszyc i czerwców, albowiem owady te po pobraniu soku roślinnego przyswajają białko i inne substancje, natomiast cukry wydalają nie strawione. Ten słodki „kał owadzi” zwabia pszczoły, które dodatkowo go zagęszczają i składają w komórkach jako miód spadziowy. Miód spadziowy pszczoły zbierają w najczystszych lasach, dzięki temu można w nich poczuć zapach żywicy i igliwia.
W Polsce występują dwa gatunki miodów spadziowych; jest to tzw. spadź liściasta, pochodząca najczęściej z drzew lipy oraz spadź iglasta, zazwyczaj jodłowa i świerkowa. Należy pamiętać, iż spadź nie występuje corocznie, w niektórych regionach Polski występuje raz na kilka lat i to właśnie dlatego miód spadziowy jest jednym z droższych miodów w Polsce.
BARWA
W zabarwieniu jest najczęściej ciemny z odcieniem zielonkawym (w przypadku spadzi iglastej) lub ciemno żółtawym (w przypadku spadzi liściastej). Świeża spadź ma barwę jasną, potem ciemnieje pod wpływem światła i tlenu.
SMAK i AROMAT
Miody spadziowe z drzew liściastych posiadają łagodny i delikatny aromat oraz specyficzny smak, który nie każdemu odpowiada. Spadź z drzew iglastych jest łagodna, słodka, lekko żywiczna.

Miód spadziowy z drzew liściastych
Pod względem wartości odżywczych przewyższa miody nektarowe zawartością związków mineralnych. Wykazuje działanie moczopędne i żółciopędne oraz przeciwzapalne i dezynfekujące. Szczególnie polecany przy dolegliwościach dróg oddechowych. Stosowany w leczeniu układu moczowego, dróg żółciowych, wątroby, jelit oraz stawów. Pomaga w regulacji przemiany materii, przy leczeniu chorób przewodu pokarmowego, reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie, polepsza krążenie, miażdżycy oraz nerek. Stosuje się go również w chorobach reumatycznych i schorzeniach skóry, przyśpiesza gojenie ran, oparzeń i odmrożeń. Zmniejsza napięcie nerwowe, ogólne samopoczucie, działa uspokajająco. Obniża szkodliwe działanie używek jak: kawa, herbata, tytoń, alkohol.

Miód spadziowy z drzew iglastych
Miód spadziowy z drzew iglastych to król wśród polskich miodów. Jego smak łagodny i wonny przypomina zapach lasu jodłowego. Pozyskiwany jest przez pszczoły ze spadzi roślin iglastych takich jak: jodła świerk, sosna i modrzew. W składzie miodu spadziowego znajdują się zazwyczaj niewielkie ilości miodu nektarowego. W Polsce przeważają miody ze spadzi jodłowej i świerkowej.
BARWA
Spadź iglasta ma barwę ciemną, w tonacjach zgniło-zielonych, bagnistych, poprzez brązowe, do prawie czarnych. Charakteryzuje się dużą lepkością i większą gęstością w związku z czym miody spadziowe są cięższe od miodów nektarowych.
SMAK i AROMAT
W smaku są dość łagodne, mało słodkie, czasem mogą być gorzkawe lub kwaśne. Miody letnie często zawierają domieszkę miodu gryczanego nadającego mu specyficzny smak i zapach.
W porównaniu z miodem nektarowym odznaczają się z reguły wyższą zawartością związków azotowych, mineralnych, dekstryn, enzymów, kwasów organicznych i substancji antybiotycznych oraz wyższą aktywnością antybiotyczną, co dotyczy zwłaszcza spadzi jodłowej i świerkowej.
SKŁAD I ZASTOSOWANIE
Ze względu na wysoką zawartość biopierwiastków makro i mikrośladowych miód ten zalecany jest jako odżywka w okresie rekonwalescencji, u osób z hiperwitaminozą, anemią oraz pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Stosowany jest w leczeniu dróg oddechowych i stanach zapalnych organizmu, wykazuje działanie przeciwzapalne, aseptyczne, wykrztuśne, łagodzące kaszel. Polecany osobom cierpiącym na schorzenia reumatyczne, układu krążenia, choroby serca i naczyń krwionośnych oraz nerwicach. Wskazany jest przy chorobach przemiany materii, przewodu pokarmowego, chorobach serca, naczyń krwionośnych, miażdżycy, schorzeniach nerek i skóry oraz chorobach reumatycznych. Miód spadziowy używany jest również na schorzenia stawów i układu nerwowego. Posiada także działanie odtruwające i dlatego polecany jest osobom pracującym w warunkach szkodliwych, przy produkcji toksycznych substancji czy osobom po kuracjach silnymi lekami, np. lekami sterydowymi, przeciwnowotworowymi.  Bogaty w żelazo, posiada najwięcej naturalnych antybiotyków.