Noni

talerz_witamin_owoce_noniMorwa indyjska (Morinda citrifolia) zwana też noni na Hawajach, nono (na Tahiti), kura (na Fidżi) lub ak/al (w języku hindi). Jest to gatunek rośliny z rodziny marzanowatych.
Rodzimy obszar jej występowania to Chiny, Japonia, Tajwan, Półwysep Indyjski, Indochiny, Malezja, wyspy Andamany i Nikobary oraz Australia. Rozprzestrzeniła się na świecie jako przyprawa i środek leczniczy o działaniu działanie przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Obecnie występuje także w Afryce, Ameryce Północnej (na Florydzie i w Meksyku), Ameryce Środkowej, północnej części Ameryki Południowej i licznych wyspach Oceanu Spokojnego. Największe skupisko Noni, z którego jest produkowany sok, znajduje się na Tahiti w Polinezji Francuskiej.
Noni dobrze się czuje zarówno w ciemnych, zalesionych obszarach, jak również na otwartych, skalistych przestrzeniach, czy nawet piaszczystych podłożach. Dojrzewa w około 18 miesięcy i wydaje 4-8 kilogramów owoców miesięcznie przez cały rok.

Lecznicze właściwości Noni znane były już od pradawnych czasów, dlatego też mawia się o tej roślinie „aspiryna starożytności”. Roślina przetwarzana jest w całości – liście, łodygi, korzenie, jednak szczególnie popularny jest sok z jej owoców, który wspomaga wiele procesów leczniczych. Owoc ten posiada na dzień dzisiejszy 100 składników opisanych przez lekarzy jako pomocne w różnych schorzeniach, m. in.:

  • damnakantol – stymuluje wytwarzanie limfocytów typu T („zabójców raka”), poprzez sygnały regulacyjne, jest w stanie skutecznie hamować aktywność nowotworową w pewnych typach ludzkich nowotworów, m. in. w raku płuc, okrężnicy, trzustki i różnych postaciach białaczek; damnakantol obecny w soku Noni „zachęca” komórki nowotworowe do „uwierzenia”, że są w rzeczywistości zdrowymi komórkami, tym samym zatrzymując lub przynajmniej zwalniając przyspieszone rozmnażanie się tych komórek,
    prokseronina – substancja ta jest kluczowym źródłem do powstawania w naszym organizmie kseroniny, która następnie skutecznie walczy w naszym organizmie z licznymi dolegliwościami i chorobami,
    kseronina – regeneruje i odbudowuje komórki, pomaga nieprawidłowo funkcjonującym komórkom w podjęciu normalnych funkcji, oraz wspiera zdrowe komórki w zarządzaniu ich prawidłowym zachowaniem,
  • tlenek azotu – pobudza produkcję i aktywność komórek odpornościowych, przez co ma korzystny wpływ na wzmocnienie naszego systemu immunologicznego,
  • limonen,
  • polisacharydy – stymulują układ odpornościowy,
  • kwasy tłuszczowe – zapewniają zdrowie sercu,
  • błonnik – oczyszcza jelita, reguluje przemianę materii,
  • fitonutraceutyki – odżywiają komórki,
  • glikozydy – opóźniają proces starzenia się organizmu,
  • selen – dostarcza tlen do serca,
  • terpen – odmładza komórki, przyspiesza usuwanie toksyn,
  • aminokwasy – to podstawowy budulec białek,
  • skopoletyna – uśmierza ból, odgrywa kluczową rolę w regulacji ciśnienia krwi, jeśli ciśnienie tętnicze krwi byłoby zbyt wysokie, pomoże je obniżyć, a jeśli jest zbyt niskie, może je podwyższyć,
  • serotonina – jest neuroprzekaźnikiem obecnym u wielu roślin i zwierząt, w ludzkim organizmie  odgrywa znaczącą rolę w takich funkcjach życiowych jak: sen, regulacja temperatury, głód, zachowanie seksualne oraz stany patologiczne, jak migrenowe bóle głowy, depresja czy choroba Alzheimera;

Noni ma korzystne działanie na cały organizm w szczególności:

  • obniża i reguluje ciśnienie krwi,
  • reguluje temperaturę ciała,
  • korzystnie wpływa na jakość snu i samopoczucie walcząc z nerwicami i depresjami,
  • wpływa na wzrost energii,
  • działa antyhistaminatycznie i antypobudzająco,
  • ma działanie przeciwbólowe,
  • ma działanie antybakteryjne,
  • reguluje funkcje trawienne organizmu,
  • hamuje rozwój komórek rakowych i guzów;

Graviola

talerz_witamin_owoce_graviolaZnana również jako flaszowiec miękkociernisty, guanábana. Graviola (Annona muricata), to gatunek małego drzewa pochodzącego z Ameryki Środkowej i Antyli, uprawianego głównie w Ameryce Środkowej. Dorasta do 10 m wysokości, kwitnie przez cały rok, a jadalne owoce dojrzewają w każdym miesiącu. Liście długie, do 20 cm, ciemnozielone, od góry błyszczące, od dołu matowe. Kwiaty małe, do 5 cm, pojedyncze lub zebrane po kilka w kolorze zielonożółtym, mięsiste. Owoce duże i ciężkie, przy długości do 35 cm, waga dochodzi do 6 kg. Kształt nerkowaty, pokryte zieloną skórką podzieloną na niewielkie pola, na których znajduje się pojedynczy kolec. Miąższ jest śnieżnobiały, niejednolity, zawiera ciągnące się pasma delikatnej tkanki, z licznymi czarnymi nasionami długości do 2 cm. Smak bardzo oryginalny, słodkawo-kwaśny, przypominający krem poziomkowo-ananasowy, niektóre odmiany przypominają w smaku truskawki, cytrusy, banany, kokosy.

W tradycyjnej medycynie południowoamerykańskiej znana jest jako cudowny środek leczniczy, wszystkie części tej rośliny – kora, nasiona, liście, korzenie, żywica i owoce mają uzdrowicielskie działanie. Jest naturalnym środkiem przeciwgrzybiczym, skutecznym na pasożyty, kora ma właściwości antybakteryjne i przeciwwrzodowe, owoce wzmagają wydzielanie mleka u karmiących kobiet, nasiona mają działanie antypasożytnicze, natomiast liście przeciwpadaczkowe, przeciwcukrzycowe, rozkurczowe, uspokajające. Graviola łagodzi również stany zapalne i podnosi odporność organizmu. Stosuje się również przy takich dolegliwościach jak nadciśnienie, reumatyzm, schorzenia wątroby, astma, bóle artretyczne, problemy ze stawami, choroby skórne, biegunka i gorączka. Stosuje się ją w leczeniu depresji, stresów, zaburzeń nerwowych.

Graviola posiada duże wartości odżywcze, jest bogata w cholinę, witaminę C, wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, sód, cynk, witaminę B6, kwas pantotenowy (B5), niacynę (B3), ryboflawinę (B2), tiaminę (B1). Jest owocem silnie energetycznym, bardzo skutecznym w oczyszczaniu ciała i leczeniu raka (badania pokazują, że wyciąg z drzewa zabija komórki nowotworowe w 12 rodzajach raka, w tym: mięsaka i gruczolakoraka płuc, mięsaka trzustki, raka wątroby, raka piersi i sutka, chłoniaka, gruczolakoraka prostaty, gruczolakoraka jelit, raka okrężnicy).

Badania nad właściwościami Gravioli rozpoczęły się już w latach 40-stych ubiegłego wieku, w głównej mierze pod egidą Narodowego Instytutu Raka i Narodowego Instytutu Zdrowia w Stanach Zjednoczonych. W wyniku badań, co najmniej dwadzieścia niezależnych instytutów i laboratoriów potwierdziło, iż związki chemiczne Gravioli, nawet przy małych dawkach, skutecznie niszczą komórki nowotworowe, nie oddziałując przy tym negatywnie na zdrowe komórki.
Okazało się również, że jedna z pięciu substancji wyekstrahowanych z nasion owoców Graviola (tzw. „związek 1”) jest „wybiórczo cytotoksyczny dla komórek gruczolakoraka jelita grubego (HT-29), i jest 10 000 razy silniejszy niż adriamycin”. Adriamycin, to nazwa handlowa dla środka chemioterapeutycznego – doxorubucinu, znany pod pseudonimem „Red Devil” ze względu na mocny czerwony kolor i straszne skutki uboczne, jakie obejmują zagrożenia dla życia oraz śmiertelne uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego. Ten brak „selektywnej cytotoksyczności” – zdolności eliminowania tylko komórek nowotworowych, nie zaś zdrowych sprawia, że Adriamycin jest tak niebezpieczny. Mimo to był medykamentem stosowanym w pierwszej kolejności w leczeniu wielu nowotworów przez prawie pół wieku.

Zdolność Gravioli do niszczenia komórek nowotworowych tkwi w acetogeninach annonaceowych, składnikach chemicznych występujących w roślinach z grupy Annonaceae (do których Graviola należy). Acetogeniny są zdolne, nawet w niewielkich dawkach, do unieszkodliwienia komórek rakowych i wstrzymania ich rozwoju. Dzieje się tak, ponieważ inhibitują one procesy enzymatyczne zachodzące w błonach tylko i wyłącznie komórek rakowych. Z tego powodu nie niszczą one przy tym zdrowych komórek ciała tak, jak ma to miejsce w przypadku chemioterapii. Co więcej, acetogeniny są skuteczne w eliminowaniu guzów odpornych na różnego rodzaju terapie i leki. W wyniku odbytej chemioterapii komórki rakowe mogą bowiem uodpornić się nie tylko na wchodzące w jej skład leki, ale też na te, które nie są z nimi spokrewnione pod względem chemicznego składu (zjawisko to nazywa się MDR). Badania wykazały również, że aż 14 acetogenin ma niszczycielskie działanie względem komórek nowotworowych, a 13 z nich jest bardziej efektywne w walce z rakiem piersi z MDR niż trzy spośród popularnych leków używanych w chemioterapii.

Graviola podawana podczas chemioterapii chroni i wzmacnia układ immunologiczny (zamiast go niszczyć, co jest skutkiem ubocznym w wielu terapiach antynowotworowych), neutralizuje nudności, hamuje utratę masy ciała i włosów.

Miód Ogórecznikowy

talerz_witamin_miody_wrzosowyOgórecznik lekarski (dawniej nazywany miodówką ogrodową lub boraczem), to przedstawiciel rodziny szorstkolistnych, cały jest pokryty drobnymi szorstkimi włoskami. Jest rośliną jednoroczną pochodzącą z obszaru Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej. Dorasta do około 60 cm wysokości. Do Europy ogórecznik trafił w pierwszej kolejności na Półwysep Apeniński za pośrednictwem kupców arabskich. Wierzono, że dodaje odwagi i wprawia w dobry nastrój. Do dziś dnia dziko rośnie w południowej Hiszpanii i krajach śródziemnomorskich. Polecany szczególnie dla dzieci i osób preferujących miody delikatne oraz osób z problemami żołądkowymi.
BARWA
Kolor tego miodu jest bardzo zróżnicowany, od piaskowego, przez blado-żółty, aż po krystaliczny złoty.
SMAK i AROMAT
Miód z ogórecznika charakteryzuje się niezwykłą delikatnością i neutralnym miodowo-woskowym aromatem.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Współcześnie potwierdzono badaniami naukowymi jego wpływ na wzrost produkcji adrenaliny i działanie pobudzające oraz moczopędne, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Stosowany jest także przy nerwicach i depresji, bezsenności, złej pracy wątroby i nerek, przy miażdżycy i wysokim cholesterolu. Jego działanie napotne sprzyja usuwaniu z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii. Jeden z nielicznych miodów, w którym dopuszcza się naturalnie wysokie stężenie sacharozy.