Miód Wielokwiatowy

talerz_witamin_miody_akacjaMiody wielokwiatowe, to duża grupa miodów, których smak, barwa i walory zdrowotne uzależnione są od gatunków kwiatów, krzewów i drzew oblatywanych przez pszczoły, zróżnicowania rejonów stacjonowana pasiek czy terminów pozyskiwania. Nazywane są czasem „bukietem kwiatów” danego terenu. Można wymienić miody wielokwiatowe wiosenne o jasnych barwach i delikatnych smakach, miody z środka lata zawierające nektar lipy, facelii, gorczycy czy późniejsze z gryką czy słonecznikiem.
BARWA
W zależności od terminu zbioru miód wielokwiatowy może mieć różną barwę – od jasno-kremowej do ciemno-herbacianej. Natomiast miód pochodzący z nektaru kwiatów letnich jest znacznie ciemniejszy oraz odznacza się zdecydowanym smakiem i zapachem. W późniejszym etapie, po skrystalizowaniu zmienia nieco zabarwienie na jasnoszare lub jasnobrązowe.
SMAK i AROMAT
W smaku jest bardzo zróżnicowany, zależnie od składu nektaru, na ogół jednak jest łagodny, słodki. Niekiedy dominuje smak określonego nektaru, na przykład lipy, gryki czy akacji. Zapach miodu wielokwiatowego jest zwyczajowo silny, przebijający inne zapachy, przypomina zapach wosku. W stanie płynnym ma przyjemny delikatny zapach kwiatowy i łagodny smak.
SKŁAD i ZASTOSOWANIE
Skład roślin z jakich został zebrany nektar ma wpływ na jego walory odżywcze. Miód wielokwiatowy pod względem składu chemicznego, ze względu na różne „mieszanki” nektarów kwiatowych, cechuje duża różnorodność. Podobnie jak w innych odmianach miodu, podstawą jego właściwości odżywczych i leczniczych są cukry proste – glukoza i fruktoza. Szczególnie dużą zawartością cukrów prostych odznaczają się miody z kwiatów wiosennych. Natomiast miody pochodzące z pełni lata i jesienne są bogatsze w enzymy, biopierwiastki i związki o działaniu przeciwdrobnoustrojowym, jakkolwiek aktywność antybiotyczna miodu wielokwiatowego jest dość niska. Ze względu na łagodny smak, miód wielokwiatowy polecany jest szczególnie dla dzieci.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Miody wielokwiatowe najczęściej poleca się w chorobach alergicznych dróg oddechowych, jak astma oskrzelowa atopowa (alergenna) lub katar sienny, zwany inaczej pyłkowicą lub alergicznym nieżytem nosa. W przypadku alergii pyłkowych, żucie plastra z miodem wielokwiatowym pozwala chorym na uodpornienie się na poszczególne pyłki-alergeny. Stanowią one swoiste antygeny, wytwarzające u pacjenta leczonego miodem przeciwciała. Zawarte z miodzie wielokwiatowym cukry proste (glukoza i fruktoza), dzięki łatwej przyswajalności przez organizm, stanowią cenne źródło energii dla mięśnia sercowego w chorobach serca i naczyń, a także wspomagają wątrobę w jej funkcji detoksykacyjnej w przebiegu chorób wątroby, woreczka żółciowego i innych. Ten pochodzący z kwiatów letnich, ze względu na silniejsze właściwości inhibinowe, znajduje przede wszystkim zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu grypy i chorób dolnych dróg oddechowych. Stanowi on także cenny produkt odżywczy i odnawiający w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego organizmu.

Graviola

talerz_witamin_owoce_graviolaZnana również jako flaszowiec miękkociernisty, guanábana. Graviola (Annona muricata), to gatunek małego drzewa pochodzącego z Ameryki Środkowej i Antyli, uprawianego głównie w Ameryce Środkowej. Dorasta do 10 m wysokości, kwitnie przez cały rok, a jadalne owoce dojrzewają w każdym miesiącu. Liście długie, do 20 cm, ciemnozielone, od góry błyszczące, od dołu matowe. Kwiaty małe, do 5 cm, pojedyncze lub zebrane po kilka w kolorze zielonożółtym, mięsiste. Owoce duże i ciężkie, przy długości do 35 cm, waga dochodzi do 6 kg. Kształt nerkowaty, pokryte zieloną skórką podzieloną na niewielkie pola, na których znajduje się pojedynczy kolec. Miąższ jest śnieżnobiały, niejednolity, zawiera ciągnące się pasma delikatnej tkanki, z licznymi czarnymi nasionami długości do 2 cm. Smak bardzo oryginalny, słodkawo-kwaśny, przypominający krem poziomkowo-ananasowy, niektóre odmiany przypominają w smaku truskawki, cytrusy, banany, kokosy.

W tradycyjnej medycynie południowoamerykańskiej znana jest jako cudowny środek leczniczy, wszystkie części tej rośliny – kora, nasiona, liście, korzenie, żywica i owoce mają uzdrowicielskie działanie. Jest naturalnym środkiem przeciwgrzybiczym, skutecznym na pasożyty, kora ma właściwości antybakteryjne i przeciwwrzodowe, owoce wzmagają wydzielanie mleka u karmiących kobiet, nasiona mają działanie antypasożytnicze, natomiast liście przeciwpadaczkowe, przeciwcukrzycowe, rozkurczowe, uspokajające. Graviola łagodzi również stany zapalne i podnosi odporność organizmu. Stosuje się również przy takich dolegliwościach jak nadciśnienie, reumatyzm, schorzenia wątroby, astma, bóle artretyczne, problemy ze stawami, choroby skórne, biegunka i gorączka. Stosuje się ją w leczeniu depresji, stresów, zaburzeń nerwowych.

Graviola posiada duże wartości odżywcze, jest bogata w cholinę, witaminę C, wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, sód, cynk, witaminę B6, kwas pantotenowy (B5), niacynę (B3), ryboflawinę (B2), tiaminę (B1). Jest owocem silnie energetycznym, bardzo skutecznym w oczyszczaniu ciała i leczeniu raka (badania pokazują, że wyciąg z drzewa zabija komórki nowotworowe w 12 rodzajach raka, w tym: mięsaka i gruczolakoraka płuc, mięsaka trzustki, raka wątroby, raka piersi i sutka, chłoniaka, gruczolakoraka prostaty, gruczolakoraka jelit, raka okrężnicy).

Badania nad właściwościami Gravioli rozpoczęły się już w latach 40-stych ubiegłego wieku, w głównej mierze pod egidą Narodowego Instytutu Raka i Narodowego Instytutu Zdrowia w Stanach Zjednoczonych. W wyniku badań, co najmniej dwadzieścia niezależnych instytutów i laboratoriów potwierdziło, iż związki chemiczne Gravioli, nawet przy małych dawkach, skutecznie niszczą komórki nowotworowe, nie oddziałując przy tym negatywnie na zdrowe komórki.
Okazało się również, że jedna z pięciu substancji wyekstrahowanych z nasion owoców Graviola (tzw. „związek 1”) jest „wybiórczo cytotoksyczny dla komórek gruczolakoraka jelita grubego (HT-29), i jest 10 000 razy silniejszy niż adriamycin”. Adriamycin, to nazwa handlowa dla środka chemioterapeutycznego – doxorubucinu, znany pod pseudonimem „Red Devil” ze względu na mocny czerwony kolor i straszne skutki uboczne, jakie obejmują zagrożenia dla życia oraz śmiertelne uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego. Ten brak „selektywnej cytotoksyczności” – zdolności eliminowania tylko komórek nowotworowych, nie zaś zdrowych sprawia, że Adriamycin jest tak niebezpieczny. Mimo to był medykamentem stosowanym w pierwszej kolejności w leczeniu wielu nowotworów przez prawie pół wieku.

Zdolność Gravioli do niszczenia komórek nowotworowych tkwi w acetogeninach annonaceowych, składnikach chemicznych występujących w roślinach z grupy Annonaceae (do których Graviola należy). Acetogeniny są zdolne, nawet w niewielkich dawkach, do unieszkodliwienia komórek rakowych i wstrzymania ich rozwoju. Dzieje się tak, ponieważ inhibitują one procesy enzymatyczne zachodzące w błonach tylko i wyłącznie komórek rakowych. Z tego powodu nie niszczą one przy tym zdrowych komórek ciała tak, jak ma to miejsce w przypadku chemioterapii. Co więcej, acetogeniny są skuteczne w eliminowaniu guzów odpornych na różnego rodzaju terapie i leki. W wyniku odbytej chemioterapii komórki rakowe mogą bowiem uodpornić się nie tylko na wchodzące w jej skład leki, ale też na te, które nie są z nimi spokrewnione pod względem chemicznego składu (zjawisko to nazywa się MDR). Badania wykazały również, że aż 14 acetogenin ma niszczycielskie działanie względem komórek nowotworowych, a 13 z nich jest bardziej efektywne w walce z rakiem piersi z MDR niż trzy spośród popularnych leków używanych w chemioterapii.

Graviola podawana podczas chemioterapii chroni i wzmacnia układ immunologiczny (zamiast go niszczyć, co jest skutkiem ubocznym w wielu terapiach antynowotworowych), neutralizuje nudności, hamuje utratę masy ciała i włosów.

Plaster miodu

Miody_kolory_miód_plaster_mioduMiód plastrowy, zwany inaczej sekcyjnym. Jest to dojrzały miód zasklepiony w komórkach plastra. Miód taki żuje się razem z plastrem pszczelim. W porównaniu z miodem w klasycznej postaci patoki lub krupca, zawiera on większą ilość pyłku kwiatowego oraz propolisu.
Polecany dla alergików w profilaktyce pyłkowicy, kataru siennego i astmy wywoływanej uczuleniem na pyłki roślinne. W przypadku niedrożności nosa przynosi ono ulgę już po 5 – 15 minutach, a po tygodniu całkowite wyleczenie. Jeszcze lepsze wyniki można uzyskać, stosując równolegle żucie miodu plastrowego i spożywanie świeżego miodu.
Miód plastrowy dzięki swoim korzystnym właściwościom zapewnia prawidłowe działanie nabłonka dróg oddechowych, ułatwiając między innymi oczyszczanie go z zalegającej wydzieliny. W stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, poleca się przyjmowanie go do wewnątrz. Miód można stosować samodzielnie, jak również w połączeniu z ciepłym mlekiem i masłem, sokiem z cytryny, sokami z warzyw, a także z naparami z surowców zawierających śluz.
Przez koneserów uważany za smaczniejszy od miodu spożywanego w tradycyjnej postaci.

Miód Eukaliptusowy

talerz_witamin_miody_eukaliptusowyBARWA, SMAK i AROMAT
Miód o jasnobrązowym kolorze oraz intensywnym i mocnym zapachu, a jednocześnie przyjemnym, świeżym i kwiatowym aromacie i smaku.

WŁAŚCIWOŚCI
Polecany jako środek wzmacniający w infekcjach układu oddechowego, kaszlu, przeziębieniach, zapaleniu płuc i oskrzeli, krztuścu, zapaleniu zatok, astmie. Posiada działanie wykrztuśnie i przeciwgruźlicze. Jest dobrym antyseptykiem, wspomaga gojenie ran. Bardzo wrażliwy na wysokie temperatury, dlatego najlepiej spożywać go na zimno.